பயங்கரவாத விவகாரத்தில் இரட்டை வேடம்.....!
கடந்த 2014-ஆம் ஆண்டில் பிரதமர் பதவிக்கு வந்ததில் இருந்து, ஒவ்வொரு சர்வதேச அரங்கிலும் நரேந்திர மோடியின் அறிவுரைகளில் பயங்கரவாதம் மையமாக இருந்து வருகிறது. வெளிநாடுகளில் சுற்றுப்பயணம் செய்யும்போதும், அந்நாட்டு தலைவர்களை சந்திக்கும்போதும், ஐ.நா.கூட்டங்கள், சர்வதேச உச்சிமாநாடுகள் உள்ளிட்ட அனைத்து நிகழ்ச்சிகளிலும் கலந்துகொள்ளும் பிரதமர் மோடி, பயங்கரவாதம் குறித்து பேசாமல் இருப்பது இல்லை. பயங்கரவாதத்தால் இந்தியா பாதிக்கப்பட்டதாக கூறும் பிரதமர் மோடி, பயங்கரவாதத்தை ஒழிக்க உலக சமுதாயம் ஒற்றுமையுடன் இணைந்து பணியாற்ற வேண்டும் என வலியுறுத்தி வருகிறார்.
உள்நாட்டு பார்வையில்:
உள்நாட்டுப் பார்வையில், காஷ்மீரில் 370வது சட்டப்பிரிவை ரத்து செய்த பிறகு, பயங்கரவாதத்தை ஒரு பெரிய அச்சுறுத்தலாகக் கருதுவது தந்திரமானது. காஷ்மீரில் பயங்கரவாதத் தாக்குதல்களைக் குறைத்ததாகக் கூறப்பட்டது. மறுபுறம் இரண்டாவது பதவிக்காலம், பயங்கரவாதத்தை கடுமையாக கையாண்டதாகவும், அண்டை வீட்டாருக்கு வலுவான பாடம் கற்பித்ததாகவும் சொல்லப்பட்டது. இந்தச் சூழ்நிலையில், மோடி அரசுக்கு பயங்கரவாதம் ஒரு தந்திரமான விஷயமாக மாறியது.
இந்தியாவின் சர்வதேச நிகழ்ச்சிகளில் பயங்கரவாதம் குறித்து பேசுவது நிரந்தர அம்சமாக இருந்ததால், அது உள்நாட்டில் மிகவும் உடனடி நோக்கத்திற்காக சேவை செய்தது. ஒவ்வொரு முறையும் மோடி பயங்கரவாதம், பாகிஸ்தான், காஷ்மீர் மற்றும் இறுதியில் இந்திய முஸ்லீம் யாருடன் சமாளிக்கப்பட வேண்டும் என்று தனது உரையின் மூலம் தலைப்புச் செய்திகளில் இடம்பிடித்தார்.
நரேந்திர மோடியின் ஒவ்வொரு பேச்சும் உலக அரங்கில் இருந்து எதிரிகளுக்கு கடுமையான கண்டனமாக முன்வைக்கப்பட்டது. மேலும் இந்தியாவின் வளர்ந்து வரும் செல்வாக்கின் அடையாளமாக கற்பனை செய்யப்பட்டது. இது உலகத் தலைவர்களால் எவ்வளவு நன்றாகப் பெறப்பட்டது என்பதை மதிப்பிடுவது ஒரு பொருட்டல்ல. அது அவர்களின் செயல்களில் பிரதிபலிக்கும்.
உலகமும் பயங்கரவாதமும்:
பிரதமர் மோடியின் பலமான பிரச்சாரங்கள் இருந்தபோதிலும், அவர் குறிப்பிட்டது போலவே, உலகம் பயங்கரவாதத்தின் மீது பிளவுபட்டுள்ளது என்பதுதான் உண்மை. உலகம் இன்னும் பயங்கரவாதம் மற்றும் உலகளவில் ஏற்றுக்கொள்ளக்கூடிய வகைப்படுத்தலை ஏற்றுக்கொள்ளாதது, தயக்கத்திற்கு மற்றொரு காரணமாக இருக்கலாம். பயங்கரவாதத்தை ஒழிப்பதில் உலக நாடுகளை ஒருமித்த கருத்துக்கு கொண்டு வருவதில் தோல்வி ஏற்பட்டுள்ளது என்பதை மறுக்க முடியாது.
இருப்பினும், உலகம் பயங்கரவாத விஷயத்தில் விவாதித்துக் கொண்டு இருக்கும்போது, இந்தியா தனது பயங்கரவாத எதிர்ப்புச் சட்டத்தின் கீழ் கடந்த 2020-ஆம் ஆண்டு டெல்லி கலவரத்தில் முதல்முறையாக வகுப்புவாத வன்முறையில் ஈடுபட்டதாகக் கூறப்படும் நபர்கள் பயங்கரவாதக் குற்றச்சாட்டின் கீழ் பதிவு செய்தது. இருப்பினும், பயங்கரவாதச் செயல்களை வரையறுத்து, பயங்கரவாதிகளைக் கண்டறிவதில் இந்த சிந்தனைத் தெளிவும், நோக்க உணர்வும் முற்றிலும் பாரபட்சமானது என்று சொல்லத் தேவையில்லை.
முஸ்லிம்களுக்கு எதிரான பேச்சுகள்:
தடை செய்யப்பட்ட இலக்கியங்களை வைத்திருப்பதை சட்டவிரோத செயலாக வகைப்படுத்த முடியாது என்றும், பயங்கரவாத குற்றச்சாட்டுகளுக்கு முன்னோடியாக மாற முடியாது என்றும் பலமுறை நீதிமன்ற உத்தரவுகள் இருந்தபோதிலும், தடைசெய்யப்பட்ட இலக்கியங்களை வைத்திருப்பவர்கள் மீது ஆயிரக்கணக்கான வழக்குகளை அரசு தொடர்ந்து போட்டு வருகிறது.
காங்கிரஸின் பாரம்பரியமான இந்த போக்கு மோடி ஆட்சியின் கீழ் தடையின்றி தொடர்கிறது, ஏராளமான மனித உரிமை ஆர்வலர்கள், மாணவர்கள் மற்றும் பத்திரிகையாளர்கள் இந்த குற்றத்திற்காக சிறையில் அடைக்கப்பட்டுள்ளனர்.
மறுபுறம், முஸ்லிம் இனப்படுகொலைக்கான வெளிப்படையான அழைப்புகள் விடுக்கப்பட்டு, வெளிப்படையான பேரணிகள் மற்றும் பொதுக்கூட்டங்கள் ஏற்பாடு செய்யப்படுகின்றன. இந்த கூட்டங்களில் பங்கேற்கும் அமைச்சர்கள் முஸ்லீம்களை துப்பாக்கியால் சுட வேண்டும் என்று முழக்கங்களை எழுப்புவது, தொலைக்காட்சி செய்தி தொகுப்பாளர்கள். நாஜி அழைப்புக்கு இணங்க முஸ்லிம்களுக்கு இறுதி தீர்வைக் கோருவது போன்ற நிகழ்வுகள் நாட்டில் நடைபெற்று வருகின்றன. அண்மையில் கூட, பிரதமரே எதிர்க்கட்சிகளின் இந்தியா கூட்டணியை பயங்கரவாதக் குற்றச்சாட்டின் கீழ் தடைசெய்யப்பட்ட அமைப்புகளுடன் ஒப்பிட்டுப் பேசினார்.
அதிகரித்துவரும் வன்முறைகள்:
பயங்கரவாதத்தை வரையறுக்க வேண்டியதன் அவசியத்தை வலியுறுத்திக் கொண்டிருக்கும் நிலையில், கடந்த சில தினங்களுக்கு முன்பு, ரயில்வே பாதுகாப்பு படை காவலர் ஒருவர், மூன்று முஸ்லிம்கள் உட்பட நான்கு பேரை சுட்டுக் கொன்றது அதிர்ச்சியை ஏற்படுத்தியது. கொலையாளி மோடி மற்றும் யோகிக்கு ஆதரவாக பேசியதும் பெரும் அதிர்வலைகளை ஏற்படுத்தின. கொலைவெறி கும்பல்களால் நிகழ்த்தப்படும் கொலையானது பாதிக்கப்பட்டவருடன் சமரசம் செய்வதோடு மட்டுப்படுத்தப்படாமல், முழு முஸ்லிம் சமூகத்திற்கும் ஒரு பெரிய செய்தியை அனுப்புவதற்காக இருந்தது. இது பயங்கரவாத செயல் இல்லை என்றால், அது என்ன?
இந்த படுகொலையை எந்தவொரு ஊடகமும் தீவிரவாத தாக்குதல் என கூறவில்லை. அதேநேரத்தில் கொலையாளியை மனநலம் பாதித்தவர் என பிரச்சாரங்கள் செய்யப்பட்டன. மோடியையும் யோகியையும் உதட்டில் வைத்துக்கொண்டு ஆர்பிஎஃப் காவலர் செய்துள்ள இந்த செயலுக்கு யாரை குற்றம் சொல்வது. மணிப்பூரை தொடர்ந்து அரியானாவில் தற்போது வன்முறை வெடித்துள்ளது. சர்வதேச அரங்கில் பயங்கரவாதத்தை ஒழிக்க அடுத்த முறை அழைப்பு விடுக்கும் போது பிரதமர் உண்மையிலேயே நாட்டில் நடக்கும் சம்பவங்களை கவனத்தில் எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும்.
அன்பு வழியே சிறந்தது:
நாட்டில் துரதிர்ஷ்டவசமாக தொடர்ந்து பல மாநிலங்களில் இரு சமூகங்களுக்கு இடையே வன்மம் பரப்பும் நிகழ்வுகள் நடைபெற்று வருகின்றன. சட்டம் மற்றும் நீதி இயந்திரங்கள் இதனை சரியான முறையில் அணுகவில்லை என்ற குற்றச்சாட்டு இருந்து வருகிறது. சரியான அணுகுமுறை மூலம் மட்டுமே, தற்போது இந்திய சமூகத்தின் ஆன்மாவில் ஊடுருவியிருக்கும் தீவிரவாத எண்ணங்களை ஒழிக்க முடியும். வெறுப்பு சந்தையில் அன்பின் பொருள் என நாம் பேசுகிறோம். ஆனால் அன்பை வாங்குபவர் இல்லாத நிலையில் எந்த சந்தையும் இருந்து ஒரு பயனும் இல்லை.
அரசியல் ஸ்தாபனத்தின் மீது பழி சுமத்துவதும், சமுதாயத்தின் சொந்த தீய வழிகளில் புத்திசாலித்தனமாக துடைப்பதும் மிகவும் எளிதானது. இந்தியாவில் வெறுப்பு என்பது தேவையால் தூண்டப்படுகிறது என்பதுதான் உண்மை. சந்தை இருக்கும் வரை, இந்தத் தேவையைப் பூர்த்தி செய்யும் பணிகள் நடைபெற்று கொண்டே இருக்கும். இதை நாட்டு மக்கள் கவனமாக உணர்ந்து கொள்ள வேண்டும். நாட்டில் பரவும் தீவிரவாத எண்ணங்களை ஒழிக்க அன்பு வழியே சிறந்தது என்பதையும் அனைவரும் புரிந்துகொள்ள வேண்டும்.
- நன்றி: தி டெலிகிராப்
- தமிழில் எஸ்.ஏ.அப்துல் அஜீஸ்
No comments:
Post a Comment